سایت نجوم ایران ( مرکز اطلاع رسانی اخبار رسمی نجومی، ستاره شناسی، هوافضا، آسمان شب و اخترفیزیک ایران و جهان) ؛

شاید اولین چیزی که یک موجود بیگانه از یک سیاره دور می خواهد در مورد زمین بشوند، صدای این سیاره که شبیه صدای جیر جیرک هاست، می باشد. این صدا ها با شفق های قطبی همراه می باشد. حالا سفینه های خوشه ای سازمان فضایی اروپا می خواهد به دانشمندان بفهماند که این امواج چگونه بوجود می آیند و چگونه با گوش دادن به صدای سیارات دنیا های بیگانه را کشف کنند.  دانشمندان

به نظر شما هستی در 500 میلیون سال بعد از انفجار بزرگ چه شکلی داشت؟ در حال حاضر هیچ امکانی حتی با کمک تلسکوپ برای برگشتن یا "دیدن" به گذشته کائنات وجود ندارد، اما کیهانشناسان دانشگاه دورهم در انگلستان با استفاده از یک شبیه سازی کمپیوتری سعی نمودند تا ببینند که اوایل هستی یا کائنات چگونه بوده. در نتیجه تصاویر زمان اولیه یا "طلوع کیهانی" را بدست آوردند و زمان شکل گیری اولین کهکشان ها را نیز محاسبه نمودند. در این شبیه سازی سعی شده تا نقشی را که ماده تاریک در

اگر چه تا هنوز در مورد منشاء پیدایش انسان فکر میکنیم، اما می توان تصور کرد که اجداد میکروبی ما از مریخ به زمین آمده باشند. اقای جی میلوش از دانشگاه اریزونا در توسکانی یک توضیح باوردکردنی زمین شناختی در مورد این ادعا دارد.  شهاب سنگ ها . به گفته او تبادل زیستی (بیولوژیکی) میان سیارات منظومه شمسی ما نه تنها امکان پذیر بلی اجتناب ناپذیر استف زیرا شهاب سنگ ها میان سیارات تبادله می شوند. پس بدین معنی که ممکن است حیات در مریخ بوجود آمده و سپس توسط شهاب سنگ ها به زمین سفر نموده باشند.

 

دنیا های بیگانه میلیارد ها سال نوری دورتر از ما و یا شاید هم در دفتر کار یا حتی در داخل پیاله چای شما قرار  داشته باشد! این سخن در اول به نظرتان شاید عجیب معلوم شود اما تحقیقات اخیر کیمیاوی (شیمی) و زیست شناسی نشان می دهد که حیات بیگانه (بیرون از زمین) در اطراف ما و حتی در داخل وجود انسان قرار دارد. زیست شناسان از مدت ها قبل متوجه شده بودند که خیلی از موجودات ریز یا میکرو اورگانیزم ها بشمول باکتری می توانند در شرایط سخت و دشوار فضایی زنده بمانند. پژوهشگران دانشگاه اریزونا می گویند که

وقتی مریخ و مشتری در چهار میلیارد سال قبل به محل امروزی شان مهاجرت کردند، زخم یا اثراتی بر چهره کمربند سیارک ها از خود به جا گذاشته اند که تا امروز دیده می شود.این شواهد توسط دو دانشمند از دانشگاه اریزونا در توسکانی در شماره این هفته مجله طبیعت آشکار شده است.از مدتها قبل مشخص شده که

آیا ریشه حیات اولیه در این سیاره کوتوله بوده؟ از گذشته ها یک نظریه وجود دارد که سیاره کوتوله سرس مقدار زیادی آب در سطح خود دارد. با تصور آب در در این دنیای کوچک که در کمربند سیارک ها بدور خورشید در گردش است، امید بر موجودیت حیات به وجود می آید. شاید بگویید که بعد از این همه تلاش به جز از زمین در هیچ گوشه از منظومه شمسی موجودات زنده یافت نشده. اما اگر در یک جای دیگر از منظومه شمسی نمونه حیات یا موجود زنده را پیدا کنیم، این کارمان در واقع یک کنجکاوی علمی شمرده می شود. خوب حالا چرا از میان همه اعضای منظومه شمسی سیاره کوتوله سرس این قدر جالب است؟ اولا، به احتمال زیاد آب در آنجاست. دوم، این سیارک

بخاطر جستجوی سیارات بیرونی شبیه زمین بهتر است به خود بنگریم! از آنجائیکه کائنات خیلی بزرگ است، چگونه جستجوی سیارات بدور دیگر ستاره ها را آغاز می کنید؟ بخاطر یافتن سیارات کوچک یا دنیا های دیگر در فاصله های دور اخترشناسان چند روش دارند. اخترشناسان می توانند به "تکان" گرانشی یک ستاره که در اثر گردش سیاره بدور آن بوجود می آید، بنگرند و یا هم می توانند بر خیره شدن نور یک ستاره در اثر عبور سیاره از برابر آن ببینند.در واقع تلسکوپ فضایی کیپلر هم با همین روش به ستاره ها می نگرد و 100 هزار ستاره را بخاطر یافتن سیارات شبیه زمین و نه شبیه مشتری ارزیابی می کند.

چهار سفینه فضایی خوشه ای سازمان فضایی اروپا (ایسا) برای اولین بار آشکار ساختند که چگونه آشفتگی در فضا یعنی در بیرون از محیط مغناطیسی زمین بوجود می آید. این نتایج درک ما را نسبت به آشفتگی که به مثابه پروسه مهم فیزیکی انرژی را به سراسر فضا منتقل می کند، بهتر می سازد.  کسانی که توسط هواپیما سفر کرده اند، با پدیده آشفتگی آشنا هستند، اما از وجود این آشفتگی در فضا چقدر آگاه هستند؟ سفینه های فضایی در زمان پرواز هم آشفتگی ناشی از باد های سریع خورشیدی را در فضا که جریانی از ذرات پر انرژی خورشید است، حس می کنند.

می توان گفت که بشر برای دیدن همه چیز فرصت بسیار کوتاهی دارد. ما همیشه نگران ختم دوره خوش تابستانی، تعطیلات، دوره های خوش زندگی و حتی نگران دوره بازنشستگی خود هستیم. اما همه این ها در مقایسه با دوره های کیهانی فقط یک چشم به هم زدن است. بیایید کمی وسیعتر فکر کنیم و به زمان آینده بنگریم و ببینیم که آینده برای کائنات چگونه خواهد بود. مثلأ یک میلیون، میلیارد و حتی تریلیون یا 10¹⁰⁰ سال بعد را در نظر بگیریم. بیایید پایان همه چیز را تصور کنیم.

تصاویر فراسرخ خوشه XMMU J2235.3-2557  سوبارو، این کهکشان را در فاصله ای نشان می دهد که به 65 درصد از زمان بیگ بنگ فاصله دارد. البته تحقیقات تازه بر دیدگاه موجود در مورد شکل گیری کهکشان های سنگین در کائنات که گویا اول بصورت کوچک بوجود آمده و بعد با جذب ماده هایی که در نزدیک کهکشان در چرخش بوده بزرگ شده اند، شک ایجاد می کند.

یک تیم از اخترشناسان بین المللی می گوید که